Psycholog szkolny Jak wspierać dziecko w radzeniu sobie z trudnymi emocjami? Zachowania ryzykowne nastolatków – kiedy, dlaczego i jak reagować? Bunt nastolatków – czym jest i jak go przetrwać? Program profilaktyczny „Godzina dla Młodych Głów” Stop cyberprzemocy

Psycholog szkolny

Program profilaktyczny „Godzina dla Młodych Głów”

Program profilaktyczny „Godzina dla Młodych Głów”

Program jest częścią projektu MŁODE GŁOWY Fundacji UNAWEZA założonej przez Martynę Wojciechowską. Jest propozycją odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie wśród uczniów i uczennic, rodziców i nauczycieli na otwartą rozmowę o zdrowiu psychicznym. Zbudowany został przez specjalistki i specjalistę – psycholożki Aleksandrę Kuberską i Martę Jagodzińską z emocjonalia.pl; Weronikę Snoch i Angelikę Frierdrich z Nastoletniego Azylu; Justynę Żukowską-Gołębiewską, psycholożkę, reprezentantkę Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Psychologów; oraz Sławomira Prusakowskiego, psychologa, wykładowcę z SWPS we Wrocławiu. Celem autorów było stworzenie takiego programu, który będzie intuicyjny i prosty w adaptacji na każdym etapie edukacji.

Program Godzina dla MŁODYCH GŁÓW realizowany będzie w sposób ciągły w roku szkolnym 2024/2025 przez 10 miesięcy - rozpoczynamy realizację w październiku 2024r., kończymy ją w czerwcu 2025r. Program realizowany będzie w klasach IV – VII.

Cele Programu

Cel ogólny programu to wsparcie dzieci i młodzieży, a także nauczycieli i nauczycielek w działaniach z obszaru profilaktyki zdrowia psychicznego podejmowanych według określonych scenariuszy, których zadaniem jest otwarta rozmowa o zdrowiu psychicznym, w tym wzmocnienie poczucia sprawczości wśród dzieci i młodzieży szkolnej oraz pierwsza pomoc psychologiczna (PPP) – w pierwszym półroczu; oraz higiena cyfrowa i bezpieczeństwo w sieci – w drugim półroczu.

Cele szczegółowe programu to:

• Wsparcie dzieci i młodzieży w procesie rozpoznawania i nazywania: emocji, potrzeb i granic.

• Wsparcie dzieci i młodzieży w kształtowaniu umiejętności komunikowania swoich emocji, potrzeb i granic oraz szukania pomocy (nabywanie i rozwijanie kompetencji rozpoznawania emocji w swoim ciele; myślach i zachowaniu; nabywanie i rozwijanie umiejętności nazywania potrzeb stojących za emocjami; nabywanie i rozwijanie umiejętności oceny natężenia potrzeb i rozpoznawania związanych z nimi granic; nabywanie i rozwijanie kompetencji komunikowania tego, co czują i czego doświadczają uczniowie i uczennice.

• Wsparcie dzieci i młodzieży w budowaniu relacji: ja i moja relacja ze światem online (ćwiczenia nawiązujące do higieny cyfrowej, profilaktyka e-uzależnień); nabycie i rozwijanie kompetencji zadbania o higienę cyfrową.

• Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci w środowisku offline i online poprzez nabywanie i rozwijanie kompetencji rozpoznawania, wyznaczania i komunikowania granic, rozróżniania sytuacji, w których ktoś wyraża własne zdanie, świadomości, co to jest hejt; rozpoznawania i reagowania na przemoc, m.in. na cyberprzemoc – kontynuacja zajęć z pierwszego półrocza.

• Wsparcie dzieci i młodzieży w budowaniu relacji: ja i krytyczne myślenie (ćwiczenia wzmacniające naukę weryfikowania treści, zwiększające również wgląd we własne zachowania online).

• Wsparcie dzieci i młodzieży w rozwijaniu alternatywnych aktywności do aktywności online w ramach tematu: „Aktywność fizyczna. Dlaczego mózg potrzebuje ciała”.

• Nauka korzystania z pierwszej pomocy psychologicznej (PPP).

• Normalizowanie otwartej rozmowy o zdrowiu psychicznym.

Metody pracy z uczniami

Formy pracy z uczniami i uczennicami obejmują przede wszystkim sekwencyjny proces nabywania przez nich zaufania do rówieśników/-ic i nauczycieli/-lek. Autorzy programu, układając poszczególne ćwiczenia, przyjęli zasadę, że najpierw uczniowie i uczennice realizują ćwiczenie uruchamiające autorefleksję i wykonują je samodzielnie. Następnie realizują ćwiczenie w parze, kolejne w małej grupie i dopiero później na forum.

Treści programowe

Tematy lekcji w I półroczu:

1. Poczuj emocje (rozpoznawanie i nazywanie emocji podstawowych u siebie i u innych w ciele, myślach i zachowaniu).

2. Nazwij potrzeby (rozpoznawanie i nazywanie potrzeb, odróżnianie ich od strategii zaspokajania potrzeb oraz zachcianek, rozwijanie umiejętności radzenia sobie w sytuacji konfliktu potrzeb).

3. Moje granice (rozpoznawanie i nazywanie granic osobistych, zdobywanie umiejętności komunikowania granic otoczeniu).

4. Potrzebuję pomocy! Jak to zakomunikować? (rozwijanie umiejętności otwartej rozmowy o zdrowiu psychicznym, komunikowania potrzeby wsparcia, przekazanie konkretnych informacji, gdzie i do kogo sięgać po pomoc).

Tematy zajęć w II półroczu:

1. Ja i moje relacje w środowisku online i offline (ćwiczenia nawiązujące do higieny cyfrowej, profilaktyka e-uzależnień).

2. Ja i moje bezpieczeństwo offline i online (ćwiczenia, które są kontynuacją zajęć z pierwszego półrocza i wzmacniają bezpieczeństwo w świecie realnym oraz w świecie online; rozwijają kompetencje rozpoznawania, wyznaczania i komunikowania granic; rozróżniania sytuacji, w których ktoś wyraża własne zdanie, od hejtu; rozpoznawania i reagowania na przemoc, m.in. na cyberprzemoc – kontynuacja zajęć z pierwszego półrocza).

3. Ja i krytyczne myślenie (ćwiczenia wzmacniające naukę weryfikowania treści, zwiększające również wgląd we własne zachowania online).

4. Aktywność fizyczna – dlaczego mózg potrzebuje ciała (ćwiczenia wzmacniające ogólnorozwojowo, wspierające aktywność fizyczną, wskazujące alternatywne zachowania do zachowań online).

Osoby odpowiedzialne za realizację programu na terenie szkoły

Zespół ds. Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w skład, którego wchodzą:

Kamila Zapart (psycholog) – lider programu.

Anna Kozioł (logopeda, pedagog szkolny).

Monika Pragnąca-Tulita (pedagog specjalny).

Ewa Zapart (pedagog specjalny)

Krzysztof Kuchnecki (pedagog szkolny).